Vandaag staat de wereld even stil

Vorige week is Ely plotseling overleden, op 73 jarige leeftijd. Veel mensen zeggen “dat is veel te jong”. Ik vind het vooral veel te vroeg, ongeacht haar leeftijd maar de manier waarop is misschien nog wel het meest schokkende. Niemand heeft dit zien aankomen. Niemand heeft zich hierop kunnen voorbereiden. Iedereen is diep geschokt! De wereld staat even stil!

Een hele lieve, warme, zorgzame vrouw. Echtgenote, moeder, oma en schoonmoeder, mijn schoonmoeder. Of, zoals ik haar altijd noemde, ‘mijn schone moeder’. Ik was haar ‘schone zoon’, zo noemde we elkaar vaak 😉 Als we elkaar knuffelde als we elkaar weer eens zagen (pre-covid en toen het weer mocht), noemde ik haar altijd ‘kleintje’. Het is geen hogere wiskunde waarom..

Zes jaar geleden werd ze ziek, ze kreeg kanker en genas daarvan. Diverse behandelingen en operaties onderging ze en die waren niet makkelijk maar ze klaagde amper. Op een gegeven moment mocht ze een paar dagen geen koffie drinken omdat dat een behandeling in de weg zou zitten. Dat vond ze toch wel het ergste van alles. Dat was Ely!

Ze had een vreselijk goed gevoel voor humor, onthield echt alles (maar dan bedoel ik ook echt alles!) van alles en iedereen. Ze had een hele gezonde interesse in haar medemens. Vooral haar kleinkinderen waren alles voor haar. Super trots kon ze vertellen over wat zij allemaal gedaan of gezegd hadden. Natuurlijk betekende dit ook dat ze zich weleens zorgen maakte en dat stak ze niet onder stoelen of banken.

Ik heb mijn schoonmoeder leren kennen als een warm mens. Als het goed ging met mij, was ze daar altijd even trots op en als het minder goed ging, wilde ze alles weten en leefde ze met mij mee. Bij elke geslaagde leerling moest ze er iets over vertellen of vragen. Ze kon namelijk goed overweg met Facebook en zag daar de resultaten van mijn lesgeven. Bij elke uitslag van het ziekenhuis, ze wist precies wanneer dat was, leefde ze intens met mij mee.

Ze kon het niet laten met enige regelmaat, commentaar onder mijn blog-berichten te plaatsen. Altijd even hart verwarmend. Deze keer zal mijn blog niet van haar commentaar worden voorzien, helaas.

We moeten zonder haar verder en dat zal niet makkelijk zijn. We voelen ons gezegend met veel lieve familie en vrienden om ons heen waardoor we ons gesterkt voelen de komende periode door te komen. Er zullen nog veel momenten zijn van verdriet maar er zullen evenzoveel momenten zijn dat we met een grote lach op ons gezicht terugdenken aan dit mooie mens!

Vandaag is haar laatste afscheid maar in ons hart leeft ze voort. Op de steen van mijn vader staat de tekst “Ik ben pas dood als je mij bent vergeten”. Deze woorden zijn zo ontzettend waar!

7 gedachten over “Vandaag staat de wereld even stil

Laat een antwoord achter aan Désirée Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.