Niet echt opgesloten maar zo voelt het wel. Begin 2020 gaat de boeken in als het jaar van de corona crisis. Wat begon als een mooi nieuw jaar vol hoop en geluk draaide al snel uit tot een periode van “eenzame” opsluiting. Januari vloog voorbij met in het nieuws een nieuw virus wat zich snelLees meer overOpgesloten![…]

Vandaag is het 21 maart 2020, het begin van de lente. Nog nooit heb ik zo’n raar begin van de lente meegemaakt. De lente is mijn meest favoriete jaargetijde. Een tijd waar ik tijdens de herfst en de winter altijd heel erg naar uitkijk. Waarom ik de lente zo leuk vind? Het sluit een tijdLees meer overLente 2020[…]

Laat ik beginnen te vertellen dat ik een diep respect heb voor alle mensen die, in welke hoedanigheid dan ook, er alles aan doen om deze crisis te bezweren. Petje af! Zoals zoveel mensen ben ook ik wel een beetje moe van de corona crisis maar je kunt er niet omheen! Sinds Kitty en ikLees meer overCorona moeheid[…]

In het licht van “kanker heb je niet alleen”, waar ik weleens eerder iets over heb geschreven wil ik het volgende toch even kwijt. Laatst hebben Kitty en ik besloten de jungle trek over te slaan vanwege mijn geringe energieniveau. Vijf dagen achtereen maximale inspanning zou te gek zijn. Toch voelde ik mij hierdoor nietLees meer overEven snel een belangrijke mededeling tussendoor[…]

Ik lees regelmatig blog van anderen en zie dan dat we eigenlijk allemaal hetzelfde vinden: nl dat kanker je wereld op zijn kop zet. Het ontregelt alles wat je van tevoren had gepland. Alle toekomstplannen moeten overboord en je moet opnieuw bedenken wat is haalbaar en wat niet terwijl je je daarvoor nog onoverwinnelijk voelde.Lees meer overEs lo que es (Tiswatutis)[…]

Gisteren, maandag 27 januari, stond er weer een ct-scan gepland. Direct daarna moest ik een nachtje blijven logeren. Dit was compleet onverwachts… De laatste keren dat ik een ct-scan moest laten maken, kreeg ik medicijnen om de allergische reactie die ik krijg te onderdrukken. Het is ooit eens begonnen met heftige misselijkheid. Een keer daarnaLees meer overWeer iets nieuws[…]

Het is dinsdag 31 december, ongeveer half zes. Ik sta met 6 graden oliebollen te bakken op het balkon. Binnen gaat het zo stinken dus vandaar dat ik dat buiten doe. Alhoewel oliebollen? Het lijken meer appel beignets.. Ach, het zal er niet minder om smaken 😉. Overal wordt er al vuurwerk afgestoken wat somsLees meer overEen gevoel van geluk[…]

Oud en nieuw, en dan vooral het moment van twaalf uur, is bij mij altijd wel een emotioneel moment geweest (en is het nog steeds). Op dat moment denk ik sterker dan anders aan mijn kleine man Tristan en mijn papa en mama. Het proosten met bubbels en ieder een mooi en gezond nieuw jaarLees meer overGezellige dagen voor Kerst[…]

Even een kort bericht over de uitslag. Debby had goed nieuws. De bloedwaarden zijn weer gezakt en de uitzaaiingen zijn geslonken. Ik wist niet dat dat laatste ook tot de mogelijkheden behoorde… De medicatie slaat echt goed aan dus haar advies was: ga vooral zo door! Debby is zeer tevreden 😇 Kitty had vervolgens minderLees meer overBeter nieuws krijg ik niet[…]

We staan weer in de file naar Rotterdam. Mijn lieverd Kitty zit achter het stuur en ik zit er naast een beetje erg zenuwachtig te zijn. Soms kletsen we over koetjes en kalfjes, soms over serieuzere zaken en soms zijn we stil. Op de achtergrond is mijn favoriete klassieke stuk te horen; Le Quattro stagioniLees meer overUitslag is altijd spannend[…]