Ik moet terugdenken aan vroeger. Tijdens de wiskunde les hadden we het over sinus en cosinus. Alhoewel wiskunde een van mijn favoriete vakken was, weet ik nu niet meer precies waar we dat voor gebruikte 😉. Mijn geheugen laat mij hierbij in de steek ben ik bang. Guus kan mij vast wel uitleggen wat dat ook alweer was.

Mijn gemoedsrust beweegt zich in een sinus golf maar dan wat grilliger. Hij heeft niet zulke mooi afgeronde hoeken als de echte sinus.

Deze blog voelt als een herhaling van wat ik al vaker heb geschreven en misschien is dat wel zo. Hoe dan ook, ik moet het even kwijt en jij als trouwe lezer moet het dus ontgelden, sorry.. Alhoewel, dat moet niet, je kunt dit ook gewoon wegklikken.

Vorige week heb ik veel leuke dingen gedaan en meegemaakt. Ik voelde mij erg goed en had een positieve energie! Ik had dat op dat moment graag willen delen met jou maar iedere keer kwam er iets tussen waardoor het niet lukte een blog te schrijven. Hier dan toch even in het kort.

De week begon met een dansles op vrijdagavond. Ik noem het de ouwe lullen club. Gewoon lekker dansen voor de veteranen van de dansschool en als je iets niet meer weet, wat ons heeeel vaak gebeurt, krijg je het uitgelegd. Grappig is wel dat een oud leerling van mij, Loek, mij nu staat uit te leggen hoe het werkt. De omgekeerde wereld, leuk!

De volgende dag kregen we Rob en Suzanne op bezoek, niet te verwarren met Ron en Suzanne. Rob en Suzanne zijn vrienden van vroeger, toen waren ze al een stel en dat zijn ze nog steeds! Ik had ze allebei al meer dan 30 jaar niet gezien. Wat fantastisch om ze weer eens te zien en te spreken. Het was een zeer geslaagd weerzien en we gaan binnenkort ook eens bij hun langs.

Zondag was een rustdag, lekker gechilled, spelletje gespeeld en heel vroeg naar bed. Maandag hadden we een fotoshoot voor Padel4kwf. Leuk en stoer dat Yannick, Miranda en Shirley de kou trotseerde om door Bianca gefotografeerd te worden. Ook het gesprek daarna met de bedrijfsarts was verhelderend en fijn. Misschien kom ik daar nog op terug.

Verder op in de week had ik een leuk gesprek met Lieke en daarna een afspraak met een uitvaartbegeleider die net voor zichzelf is begonnen. Vrijdag een rijschool gesproken over een eventuele samenwerking en toen was het weer weekend. Vrijdagavond weer gedanst en deze keer was ook de eerste dansles met Melissa. Ik mag haar assisteren met de basiscursus. Super cool toch?

Zaterdag kei gezellig geluncht met Remy. Dat stond ook al zo lang op mijn lijstje om te doen.

Misschien ben ik wat dingen vergeten maar dat is dan niet bewust. Op dit moment voel ik mij dus weer ergens onderaan die sinus boog bungelen. Het is een beetje onbestemd gevoel waarvan ik niet weet wat ik ermee moet. Ik merk aan mijzelf dat ik een beetje afgestomd gevoel krijg, of in ieder geval zo reageer op sommige dingen. Het voelt een beetje wattig of mistig, net als op de foto. Het is weer dat “ik doe wel blij maar ik ben niet blij”-gevoel.

Ik had vorige week tegen Lieke gezegd dat ik weet dat een positieve bui weer zo om kan slaan in een negatieve. Ik heb daardoor geprobeerd zoveel mogelijk te genieten van de leuke dingen vorige week. Ik vind het jammer dat ik dat gevoel niet wat langer kan vasthouden. Ik denk daarbij vooral aan Kitty want ik zie dat zij het ook beter doet als ze ziet dat het mij beter gaat.

Ik heb het allemaal eens beschreven en dus val ik in herhaling maar dat is dan maar zo. Ik voel mij boos, verdrietig, angstig, onzeker. Op zo’n moment als dit voelt het ook zo oneerlijk. Dan denk ik, heel egoïstisch, waarom ik? Egoïstisch omdat ik denk, als ik het niet was geweest, dan iemand anders wel. Slaat vast nergens op maar het voelt wel erg oneerlijk allemaal.

Wat ik graag zou willen is dat ik wat stabieler zou zijn. Dat ik wat minder heftige verschillen in mijn gemoedstoestand zou voelen. Dit komt grotendeels door de hormonen die ik elke maand toegediend krijg, deels door de hele situatie. Ik kan de controle bij de oncoloog in maart aanstaande niet uit mijn hoofd zetten, ik ben zo bang…

Eind volgende week begin ik met mijn mindfulness training. Ik hoop dat dit mij gaat leren wat stabieler te worden en te blijven. Maar voor nu :

Is het gewoon even kut!