23 kaarsjes…

Vandaag zou hij 23 jaar geworden zijn. Een stoere, lieve, zachtmoedige, vrolijke, zorgzame jongeman die net als zijn broer(s) midden in het leven zou staan. Zo zie ik je in mijn gedachten hoe het had kunnen zijn.

Meerdere keren heb ik op deze dag al geschreven over Tristan en vandaag kan natuurlijk niet uit blijven. Deze keer heb ik een gedicht, wat ik trouwens niet zelf geschreven heb.. ;-).

Je kleine voetjes hebben nooit het gras gevoeld
en je kleine neusje heeft nooit een mooie lentedag mogen ruiken.

Je haartjes hebben nooit gewapperd in de wind
en je oortjes hebben nooit een noot muziek gehoord.

Je handjes hebben nooit kunnen spelen
en je beentjes hebben nog nooit op deze wereld kunnen staan.

Maar ik weet dat je wel liefde hebt gekend
en dat je hebt gevoeld dat ik eeuwig van je zal houden.

Je wordt heel erg gemist jongen!

2 gedachten over “23 kaarsjes…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.