Wat een week

Een turbulente week was het zeker. Toppunten en dieptepunten en alles wat er tussen zit kwam deze week voorbij.

Hier een korte samenvatting van wat ik zoal heb meegemaakt.

Om te beginnen bij vorig weekend. Wat was dat waanzinnig! We hadden afgesproken bij Bianca en Tim om spelletjes te doen. Omdat we nogal wat van plan waren zouden we er al vroeg zijn alleen had een van ons dat niet helemaal goed in zijn of haar agenda gezet… Maar dat mocht de pret niet drukken 😉 We zijn rond een uur of vijf begonnen met een spelletje en dat werd al snel vergezeld door een heerlijk voorgerecht.

Dit ging zo door tot een uurtje of half een, toen kwam het dessert terwijl we nog aan ticket to ride bezig waren. Als je dan denkt dat het na het dessert klaar was… Tim kwam nog met een Arancini (Italiaanse bitterbal maar dan veel lekkerder!). Rond half drie stapte Kitty en ik toch op de fiets om huiswaarts te gaan. Vanwege de extra kilo’s 🙂 die we hadden meegekregen, was een fietstochtje naar huis wel erg lekker. Zoals ik al op mijn FB post zei; een volle avond met leuke mensen, gezellige spelletjes en waanzinnig heerlijk eten (wat kunnen die twee heerlijk koken!)

Omdat het zo vreselijk gezellig was geweest, had ik daar tot woensdag ongeveer “last van”. In zoverre, ik voelde het ongeveer in elke vezel van mijn lichaam maar o wat was het dat waard!

Toen was het ineens maandag. Zoals altijd eerst naar Maartje; Aangezien ik al heel lang hoofdpijn heb en last van schouders en nek zou ze vandaag het een en ander los masseren en intapen. Ja dat is nu nog beurs… Nou ja, beetje overdreven maar goed. Als het maar helpt. Daarna een paar lessen gegeven, geluncht en daarna had ik een afspraak bij de bedrijfsarts. Mijn beslissing om te stoppen moet natuurlijk ook door de arts bekeken worden. Het feit dat ik weer alles moest oprakelen werkte erg confronterend. Dat zij het ook met mij eens is met mijn beslissing helpt daar niet aan mee. Overigens is het wel erg fijn dat ze wat dat betreft het altijd wel met mij eens is. Ze is gelukkig heel begripvol en behulpzaam.
Het was al met al een vermoeiend bezoekje, en ik was al zo moe…

Afgelopen dinsdag mocht ik mij weer melden in het Erasmus MC voor controle en de volgende kuur van de studiemedicatie. Deze keer werd ik vergezeld door Remy wat ik ook wel erg bijzonder maar vooral ook erg gezellig vond. Het bezoek verliep iets anders dan anders. Mijn afspraak met Robbrecht was deze keer telefonisch vanwege corona maatregelen. Ik ben er niet gek op maar het is niet anders. Alle bloedwaardes waren wederom prima, “nog steeds stabiel!” dus.
Daniëlle was dan deze keer niet meegegaan maar ze zat thuis wel al te wachten met de lunch. Haar Turkse brood met gegrilde groenten met pesto mayonaise is echt heerlijk! Vervolgens ‘s-middags een t’tje gedaan met Melissa, die kwam spontaan langs. Erg gezellig en zo fijn om te horen hoe die het doet op alle vlakken, op school en op haar werk. Die meid groeit als persoon, echt mooi om te zien! Hierna even rust want tja het weekend zit nog steeds in mijn lijf… ‘s-Avonds weer naar Remy en Daniëlle om te eten en vroeg naar bed.

Woensdag begon als altijd met een bezoek aan Maartje. Deze keer zijn we gaan bewegen, tenminste ik dan 😉 Voor de rest nog een paar uurtjes gewerkt en nog wat zaken geregeld voor mijn “pensioen”.

Donderdag was wel weer een hele zware dag. 15 oktober, de dag dat Tristan ons verliet, 23 jaar geleden. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk maar rond deze periode dat hij geboren en overleden is, altijd wel wat meer. Dat ik deze dag ook een moeilijk gesprek heb met de lease maatschappij over mijn auto, helpt ook niet mee. Gelukkig was er ook mijn lunch met Femke die noodgedwongen thuis moest plaatsvinden. Femke had heerlijke salade gemaakt met zalm!

Vandaag stond ook in het teken van mijn allereerste… pianoles!!! Femke heeft namelijk zo’n apparaat staan en het lijkt mij zo fantastisch om piano te kunnen spelen. Femke heeft mij in de wondere wereld van de g-sleutels en f-sleutels geïntroduceerd. Boy, wat is dat ingewikkeld zeg maar zo onwijs tof! Ik bak er nog niet veel van maar die paar toetsen die ik nu heb mogen indrukken gaven mij al het gevoel dat ik al heel wat kon. Als ik bezig was, was mijn hoofd helemaal leeg, wat heerlijk!!

Vrijdag was gewoon de vrijdag. Kitty poetsen, ik werken, samen eten met Jos en Marina wat altijd gezellig is!

Het is nu zondagavond en vandaag hebben Kitty en ik twee moorden opgelost. Oftewel het was een heerlijke lazy sunday… sort of. Die moorden oplossen is toch ook best wel vermoeiend.

Terwijl Kitty onderweg is vanuit Nijmegen, type ik mijn blog en kijk ik terug op een enerverende week. Buiten wat trieste en zware momenten, al met al een goede week. Het leven zit vol met goede en minder goede momenten en dat is maar goed ook, hoe vervelend dat ook is.

Kortom, veel gedaan, vooral ook veel (lekker) gegeten ;-), veel gegeven en veel ontvangen!

Life is a rollercoaster..

1 gedachte over “Wat een week

  1. Jemig Theo, wat een volle week, maar ik lees in je blog, dat je het ten volle beleeft!
    Mooi, zoals je aangeeft, dat je kunt genieten van de heerlijke momenten en dat ook minder goede momenten deel uitmaken van het leven. Ik voel het zelf ook zo, en ervaar dat je daardoor de mooie momenten nog intenser beleeft en van kan genieten.
    Dank je wel voor het iedere keer weer delen van je belevenissen en gevoelens.

Laat een antwoord achter aan Pauline Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.