Even dacht ik nog, zal ik deze blog in rijm doen

Maar al snel realiseerde ik mij, ik krijg toch niets in mijn schoen

Een blog bericht in rijm slaat nergens op

Het kan namelijk alleen maar uitdraaien op een flop

Duszz…

Vandaag is zo’n dag. Vanochtend enthousiast begonnen met sporten. Tijdens het sporten werd ik niet lekker en dus zijn we even gaan zitten en heeft Maartje mijn bloeddruk weer eens opgemeten. Iets aan de lage kant maar niet verontrustend. We hadden nog een kwartiertje te gaan dus die hebben we al kletsend doorgebracht. Hierbij hebben we bedacht dat we de komende periode gaan gebruiken om in beweging te blijven maar vanaf maart onze doelen bijstellen, afvallen en conditie opbouwen. Het is fijn om af en toe zo even te reflecteren met mijn fysio.

Onderweg naar huis bedacht ik mij dat het misschien niet eens een gek idee zou zijn om vandaag maar eens een soort van baaldag te nemen. Ik ben ontzettend moe en voel mij niet helemaal top. Dus zo gezegd, zo gedaan. Thuisgekomen, ben ik mijn bed weer ingedoken en ander half uur later werd ik weer wakker. Blijkbaar had ik dat dus even nodig… en nog steeds..

Nu word ik heerlijk verwend met een kopje thee op zijn tijd en een heerlijke lunch door mijn lieve Kitty! Dit had ik eerder moeten doen… 😉 Of niet eigenlijk. Die tijd gaat nog wel eens komen en dan denk ik waarschijnlijk er anders over.

Ik voel mij niet lekker en kan het niet beter omschrijven dan dat. Ik ben niet misselijk en ook niet erg ziek maar wel hoofdpijn die maar niet helemaal weg wil gaan. Ik weet wel waar die hoofdpijn hoogstwaarschijnlijk vandaan komt maar hoe dan ook, hij is gewoon vervelend. De vermoeidheid helpt natuurlijk ook niet mee en dat het komende ziekenhuisbezoek ook in mijn hoofd spookt, helpt natuurlijk ook niet. Zelf heb ik het idee dat we naar een volgende behandeling toe gaan werken, gezien de afgelopen controles. Niet dat die niet goed waren maar bepaalde bloedwaarden zijn langzaam maar zeker aan het veranderen, wat geen goed nieuws is als dat goed doorzet.

Sowieso geeft deze periode mij veel kopzorgen. Alhoewel er een ding afgevinkt kan worden vandaag (vers van de pers!). Mijn verzekering gaat definitief 100% uitkeren zodat ik straks met een geruster hart kan stoppen met lesgeven. Ontzettend goed nieuws!!
Wat ik al aangaf, toch maak ik mij wel erg veel zorgen voor de komende periode. Dan heb ik het niet alleen over eind februari, mijn “pensioen” maar ook over mijn ziekte.
Hoe gaat het straks verder als de huidige behandeling niet meer voldoende werkt?
Hoe lang duurt het voordat ik uitbehandeld ben?
Wat gaat er dan gebeuren?
Etc…
Stuk voor stuk niet hele vrolijke gedachten maar ze spelen wel met enige regelmaat door mijn hoofd. Helaas is er niemand die daar antwoord op kan geven dus ik zal het moeten afwachten. Als het zover is, nemen zoals het komt.

Wat wel weer een soort van positief is, is dat ik tegenwoordig mijn hormooninjectie, iedere drie maanden, van mijn huisarts krijg. Hele aardige geschikte man. Daar hebben we hem ook op uitgezocht maar het moet altijd maar blijken hoe dat uitpakt. Aangezien hij straks erg belangrijk gaat worden als ik uitbehandeld ben in het Erasmus MC, ben ik super blij dat hij zo goed bevalt.

Na ga ik nog even een dutje doen. Ik ben moe.