Lieve volgers van Theo, Heel graag had Theo dit laatste blog zelf geschreven, zoals hij overal graag de regie had. Het lukte hem jammer genoeg niet meer, maar wij hopen het een en ander in zijn geest te verwoorden. In het blog van 20 januari schreef Theo nog dat hij hoopte dat zijn klachten deLees meer overAfscheid[…]
Het afgelopen jaar is het met mijn gezondheid steeds verder bergafwaarts gegaan. Vooral de afgelopen maanden is het hard gegaan. De laatste behandeling die ik kreeg, de chemotherapie, sloeg niet aan en aangezien ik medio augustus ben gestopt met de pillen die ik toen kreeg, kan de kanker alweer zo’n vijf maanden zijn goddelijke gangLees meer overOnmisbaar[…]
Voor heel veel mensen is 2021 net zo’n bizar jaar geworden als het jaar daarvoor. Covid-19 heeft ook op 2021 zijn stempel gedrukt en zal in ieder geval voor het begin van dit jaar, ook in 2022 de nodige sorres geven. Voor mij persoonlijk is 2021 een jaar met veel vervelende uitdagingen geweest. Covid hadLees meer overNieuw jaar, nieuwe kansen?[…]
Donderdag 30 september half elf in de ochtend. Ik zit op een riante stoel op de dagbehandeling oncologie, gebouw NG, vierde etage van het Emc. We hebben zojuist de voorlichting gekregen over deze chemotherapie en omdat dit de eerste kuur is, mag Kitty erbij blijven. Tijdens de voorlichting komen veel zaken langzaam weer boven vanLees meer overDonkere wolken[…]
Het gesprek aangaan omdat je ongeneeslijk ziek bent is moeilijk. Je wilt het liefst je kop in het zand steken want dan is het er niet. Echter als je wel het gesprek aangaat, kan dat heel erg helpen in de verwerking en de manier waarmee je hiermee omgaat. Dan bedoel ik niet alleen het gesprekLees meer overCommunicatie is belangrijk[…]
Tot voor kort een dag met een lach en een traan. De geboortedag van Tristan die maar zo kort bij ons mocht zijn. De verjaardag van mijn schoonmoeder maakte het altijd óók een feestelijke dag. Helaas is zij, tot ons grote verdriet, sinds kort niet meer bij ons. Tristan zou vandaag 24 jaar zijn gewordenLees meer over13 september[…]
Het verloop van mijn ziekte is als een achtbaan. Die vergelijking heb ik al meer dan eens gemaakt maar hij is zo treffend. Het verloopt met pieken en dalen. En op het moment dat mijn bloedwaardes stijgen, stijgt de spanning evenveel, zo lijkt het. De rust is op dit moment weer even over. De pauzeLees meer overIk had even pauze[…]
Vorige week is Ely plotseling overleden, op 73 jarige leeftijd. Veel mensen zeggen “dat is veel te jong”. Ik vind het vooral veel te vroeg, ongeacht haar leeftijd maar de manier waarop is misschien nog wel het meest schokkende. Niemand heeft dit zien aankomen. Niemand heeft zich hierop kunnen voorbereiden. Iedereen is diep geschokt! DeLees meer overVandaag staat de wereld even stil[…]
“Beestjes” zoals de dokter ze noemden. Wij normale volwassen mensen zeggen ook wel bacteriën. Het ziet er naar uit dat ik het ziekenhuis in moet vanwege mijn picclijn* en het ziekenhuis pas mag verlaten als ik een nieuwe heb aan laten leggen. Voelt een beetje dubbel! Wat is er gebeurd? Ongeveer een half jaar geleden hebLees meer overBeestjes[…]
In 1994 ben ik de opleiding voor rijinstructeur gaan doen bij de Verkeersacademie in Nieuwegein om in 1995 als rijinstructeur aan de slag te gaan bij Fly-over. Dit heb ik een kleine 6 jaar met plezier gedaan maar achteraf denk ik dat ik er nog niet helemaal klaar voor was. Ik ben toen op deLees meer overAfscheid van een mooi beroep[…]